Tussen twee werelden
Robin Máxkii zocht een manier om een goede overgang te vinden tussen haar jeugd in een reservaat en haar tienerjaren in Houston. Ze ontdekte een leven vol activisme, technologie en wetenschap.
Ik denk dat technologie erg belangrijk is in stedelijke en plattelandsgemeenschappen met weinig voorzieningen, omdat je zelf moet zorgen dat dingen werken, en dat is de basis van hacken.
Robin Máxkii
De openbare bibliotheek van Houston Public Library bleek een ware schat: in de gang tussen het oude, kasteelachtige gebouw en de kinderafdeling stond een rij computers. Robin Máxkii woonde vanaf haar elfde fulltime in Houston nadat ze op het Stockbridge-Munsee-reservaat in Centraal-Wisconsin was opgegroeid. Ze vond het fantastisch dat ze via de stadsbibliotheek online kon gaan. Maar zelfs als het gebouw bijna leeg was, werd er een onnodig obstakel opgelegd: op elke computer was een limiet van een half uur ingesteld voor internettijd.
"Ik besloot gewoon overal te klikken om te kijken of ik het kon oplossen, want ik wilde die computer kunnen gebruiken", herinnert ze zich. "Er moest toch een manier zijn, want dit was belachelijk." Uiteindelijk schakelde ze de tijdlimiet uit via de instellingen van de computer, zodat ze rustig alles kon opzoeken wat ze interessant vond.
Het was geen klassieke hack in de zin van met bruut geweld iets forceren, maar ik realiseerde me wel dat ik de computer kon laten doen wat ik wilde. Er waren allerlei obstakels, maar als je er eenmaal een beetje in zit, zijn de mogelijkheden eindeloos.
Robin Máxkii
Aan het eind van haar tienerjaren en toen ze begin twintig was, werkte Máxkii als productie-assistent in de filmindustrie en woonde ze in een hostel in Albuquerque, op een groepszaal met acht mensen. Ze sliep met haar rugzak in bed, die alles bevatte wat ze bezat. Ze zag studenten van de universiteit van New Mexico aan het begin van het nieuwe schooljaar rondlopen in de wijk.
Op haar blog Native Notes, waar ze al jaren met passie schreef over de problemen van Native Americans, kreeg Máxkii een anonieme reactie. Er stond dat als ze haar gemeenschap echt wilde veranderen, ze moest gaan studeren. "Dat was het eerste zaadje dat werd geplant", vertelt Máxkii. "Dat was een katalysator. Ik liep wel te klagen over dingen, maar er was een oplossing."
"Ik herinner me nog dat ik Google gebruikte om de basisprincipes op te zoeken", vertelt ze. Ondanks de soms onbekende terminologie ontdekte ze hoe ze het FAFSA-formulier moest invullen (Free Application for Federal Student Aid, gratis aanvraag van een federale studentenbeurs) en hoe ze een cv kon opstellen en een toelatingsessay voor de universiteit kon schrijven.
Robin Máxkii
Máxkii had via haar familie en gemeenschap gehoord over tribal colleges en universiteiten: hoger onderwijs voor inheemse studenten, bestuurd en beheerd door Amerikaans-Indiaanse stammen. Uit de 35 tribal colleges die er in de Verenigde staten zijn, koos Máxkii voor Diné College in Tsaile, Arizona, in de Navajo Nation. Diné College is in 1968 opgericht als het eerste tribal college. Het is in hoge mate gericht op kwesties die de inheemse bevolking aangaan en ze koos hiervoor omdat "het betekent dat onze eigen gemeenschap ons lesgeeft en onze eigen gemeenschap de maatstaf voor succes bepaalt."
Wat me vooral opviel bij mijn eerste ontmoeting met Robin, was haar intelligentie. Het was mijn rol om haar te stimuleren, en zij doet dat op haar beurt voor andere jongeren.
Dr. Miranda Haskie
Miranda Haskie geeft Sociologie aan Diné College en was de eerste native American met een doctoraat die Máxkii ontmoette. Ze weet nog dat Máxkii op de eerste collegedag op de voorste rij zat. Ze zag haar in de loop van de jaren steeds actiever worden op de campus: ze leerde studenten hun computer repareren, organiseerde kleine technologiebeurzen en probeerde zelfs het Guiness World Record te verbeteren voor het grootste stuk frybread.
[Máxkii] inspireert studenten om hun potentieel in te zien en waar te maken. Daar is ze zelf het levende bewijs van waar die mogelijkheden toe kunnen leiden. En dankzij dat voorbeeld gaan studenten inzien wat ze kunnen worden.
Dr. Miranda Haskie
Tijdens een zomerstage bij het Quality Education for Minorities Network (QEM) in de buurt van Dupont Circle in Washington, D.C. moest Máxkii gegevens verzamelen van websites van tribal colleges voor een project. In plaats van elke pagina met de hand te openen, programmeerde ze een manier om de informatie te verzamelen. Dat trok de aandacht van QEM-president Dr. Shirley McBay.
Er werken allerlei grote namen op Capitol Hill. Waarom zou ik daar niet kunnen stage lopen?
Robin Máxkii
"Ik dacht dat ik het had verpest," zegt Máxkii, "dat ik in de problemen zat en zou worden ontslagen." Maar dat was helemaal niet waarom dr. McBay haar bij zich had geroepen.
"Ze zei: Waarom ga je niet iets met technologie doen? Het was een onwerkelijk moment waarop ik opeens begreep dat het niet gebruikelijk is dat [stagiairs] Ruby of Python kunnen gebruiken", vertelt ze, waarbij ze verwijst naar de populaire programmeertalen. Dr. McBay stimuleerde Máxkii om meer te doen met informatica. "Als ik aan programmeurs denk, dan denk ik niet aan mensen zoals mezelf. Maar dat is nou juist het probleem", zegt Máxkii. "Het gaat erom dat je kijkt wat je kunt bereiken."
Dat gebrek aan zichtbaarheid en erkenning motiveerde Máxkii om stage te blijven lopen in D.C. en een voorvechter voor STEM-onderwijs te worden. Ze benaderde het op een vergelijkbare manier als toegang krijgen tot die computer in Houston.
Nadat ze bij een panel-evenement van de NASA had gesproken, zag Máxkii de CEO van de American Indian Science and Engineering Society (AISES) en werd ze enthousiast. "Voor mij is ze een beroemdheid, dus ik móést haar gewoon wel aanspreken."
Het was een kans om grote vooruitgang te boeken met een van Máxkii's grote ideeën: een hackathon speciaal voor Native American-studenten van alle niveaus die geïnteresseerd zijn in STEM. "Ik had dit al bij verschillende organisaties geopperd, maar die namen automatisch aan dat Native American-studenten daar niet in geïnteresseerd zouden zijn", vertelt ze.
Máxkii presenteerde onbevreesd haar idee en haalde zelfs haar telefoon tevoorschijn om een videoclip te laten zien waarin ze technologieleiders interviewde in een serie van PBS. "Al twee jaar lang zei iedereen nee en toen de deur eindelijk op een kiertje stond, ging ik er vol voor." Máxkii kreeg toestemming om een hackathon-evenement te organiseren voor de nationale conferentie van AISES.
Al twee jaar lang zei iedereen nee en toen de deur eindelijk op een kiertje stond, ging ik er vol voor.
Robin Máxkii
Máxkii kreeg eindelijk toestemming om een hackathon-evenement te organiseren voor de nationale conferentie van AISES.
hackAISES, dat in 2016 door Máxkii werd georganiseerd, was de eerste universitaire Amerikaans-Indiaanse hackathon. De deelnemers varieerden van middelbare scholieren tot promovendi op IT-gebied. Het evenement was zo'n succes dat het inmiddels jaarlijks wordt herhaald. Voor de AISES-conferentie van dit jaar in Oklahoma City staat de derde jaarlijkse hackathon gepland voor 3 oktober.
We hebben doelen en we hebben dromen. En we staan niet toe dat iemand ons in de weg staat of neerhaalt.
Keenan Lee Barlow
Keenan Lee Barlow en Máxkii leerden elkaar kennen tijdens hun studie en werden goede vrienden omdat hij net als Máxkii (die opgroeide in verschillende gemeenschappen) uit Salt Lake City kwam voordat hij naar een reservaat verhuisde. "Het voelt alsof ik [haar] altijd al heb gekend", zegt hij. "Het is zo'n vriendschap waarbij het meteen klikt met iemand. Het voelt bijna alsof ze mijn zus is."
Máxkii gaf hem een rondleiding over de campus en hielp hem de collegelokalen te vinden. Het belangrijkste was echter dat ze hem hielp beurzen aan te vragen bij onder andere het American Indian College Fund en Navajo Nation. Het op deze manier delen van informatie en middelen is een belangrijk onderdeel van Máxkii's leven geworden.
Máxkii wil nu een plaats aan een onderzoeksschool zoeken, maar is nog steeds zeer bewust bezig om haar gemeenschap te profileren op nieuwe plaatsen die ze weet te bereiken. "Op dit moment is de inheemse bevolking te weinig vertegenwoordigd in de algemene wetenschappelijke gemeenschap", zegt ze.
Ze wil ondervertegenwoordigde gemeenschappen bereiken, meer bronnen beschikbaar maken en de mensen daar ondersteunen zodat ze weten "dat ze deel uitmaken van het grote geheel." Ze wil gelijke vertegenwoordiging stimuleren om mensen aan te trekken en ze te "laten realiseren dat ze niet alleen slim zijn, maar ook absoluut bekwaam" om een bijdrage te leveren aan wetenschappelijke vakgebieden.
Als Native American vrouw had ik het gevoel dat ik een moeilijke balans moest zien te bewaren, maar het gaat erom in je kracht te staan en te weten dat je het allebei kunt zijn en doen. Je kunt onderzoeker of computerprogrammeur zijn en toch je eigen cultuur uitdragen.
Robin Máxkii
