ARAMAYA DEVAM – Okuma süresi 3 dakika
Hizmet Etmek için Yaşamak
Hizmet etmeye ve açık kaynak teknolojisine duyduğu tutku, bir gazinin daha kapsayıcı bir dünya inşa etmesine yardımcı oluyor.
Matt Landis'e göre "gazi" tanımı sadece "eskiden askerlik yapmış olan biri"nden ibaret değil. Şimdilerde otistik oğluna ve başkalarına daha bağımsız bir hayat yaşama şansı vermek için çalışan Matt, bir gazinin başkalarına hizmet etmekten asla vazgeçmeyen biri olduğunun yaşayan kanıtı.
Birçok gazi gibi, eski Apache pilotu Matt de kendisini kahraman olarak görmüyor. Görevi gereği iki kez Irak'a gidip dönen Matt, travma sonrası stres bozukluğu (TSSB), travmatik beyin yaralanması ve artık daha büyük bir misyonun parçası olmamanın verdiği huzursuzlukla mücadele etti. Hayattaki amacını kaybetmişti.
Matt eski askerlerden oluşan The Mission Continues adlı gönüllü grubunun düzenlediği Cumartesi etkinliğini duyduğunda hiç düşünmeden katıldı. “Askerleri özlemiştim işte. Görevden ayrıldıktan sonra neredeyse hiç asker ya da gazi tanıdığım kalmamıştı ve bir nevi soyutlanmıştım."
Etkinliğin yalnızlığa çare olacağını uman Matt, aslında daha derinlerde yatan, birilerine yardımcı olma ihtiyacını karşıladığını keşfetti. Kafasındaki gazi tanımı neredeyse bir gecede berraklaştı: Gazi bir askerin hizmet etmesi gerekiyordu. Bunu fark etmek Matt'in hayatta yeni bir misyonu olmasını sağladı, hem de evde başlayan bir misyon.
“Üç çocuğum da engelli,” diyor Matt, “ve bunun aslında onların çok küçük bir parçası olduğunu görebiliyorum, ancak hayatlarında olması gerekenden daha büyük bir rol oynuyor.” Otizm spektrumunda üç çocuğu olan Landis ailesi, engelsiz bireylere göre olan bu dünyada engelli olmanın zorluklarıyla karşılaştı ve bu zorlukların üstesinden geldi. Ancak 15 yaşındaki Tristan Landis konuşamadığı ve bireysel işlerde zorluk çektiği için adapte olmaktan başka çareleri yoktu.
“İyi kötü birçok şey yaşadığımız kesin,” diyor Matt’in eşi Tiff. Ancak her zorluğun onları daha da yakınlaştırdığına, sırf ailenin azminin çocuklara çok güzel bir örnek olduğuna inanıyor. “Önceliğimiz biziz,” diyor Tiff. Koşullara uyum sağlamak, birbirine yardımcı olarak birlikte ilerlemek Landis ailesinin değerleri arasında yer alıyor.
Matt ve Tristan dışarı çıktıklarında el ele tutuşup gürültülü yerlerden ve kalabalıklardan uzak duruyorlar. Matt, oğlunun endişe seviyesini onun davranışlarından, kollarını çırpışından, hatta nefes alma hızı ve derinliğinden bile anlayabiliyor. Tristan'ın bu durumla başa çıkmasına yardımcı oluyor. Dişlerini fırçalamasına, giyinmesine ve yemek yemesine de yardımcı oluyor.
Ancak Tristan'la yapamadığı bir şey var, o da sohbet etmek.
Pittsburgh’un Ergonomi Mühendisliği Araştırma Laboratuvarları (HERL) ülkenin önde gelen yardımcı teknoloji laboratuvarıdır. Matt'in çoğu engelli olan ya da askeri geçmişi bulunan, Dr. Cooper'ın önderliğindeki mühendis, stajyer, öğrenci ve araştırmacı topluluğuna neredeyse içgüdüsel olarak kanı kaynamıştı. HERL, Matt'in yeni karargahı olmuştu. Burada çok özel bir hizmet veriliyordu: Mümkün olduğunca fazla kişi için çığır açan yardımcı teknolojiler geliştirmek.
Matt'in ve ekibinin bir donanım üzerinde çalışmalarını izlerken, engelli bireylerin karşılaşabileceği her türlü engeli hayal etmeye ve ortadan kaldırmaya dayalı sonsuz bir arayışa tanıklık edersiniz. Kaldırımlara çıkabilen tekerlekli sandalyeler devrilmemelidir. Kapı açabilen veya ışık anahtarını çevirebilen robot kolu, parmak ucuyla kontrol edilebilmelidir. Kişiyi çeşitli durumlarda tekerlekli sandalyeden çıkarabilen güçlü bir kol hem bakıcı ihtiyacını azaltır hem de kullanıcıya daha fazla bağımsızlık kazandırır.
Matt Landis'e göre "gazi" tanımı sadece "eskiden askerlik yapmış olan biri"nden ibaret değil. Şimdilerde otistik oğluna ve başkalarına daha bağımsız bir hayat yaşama şansı vermek için çalışan Matt, bir gazinin başkalarına hizmet etmekten asla vazgeçmeyen biri olduğunun yaşayan kanıtı.
“Benim için her zaman zor bir durumdu ve insanlar gelip 'Hizmetiniz için teşekkür ederiz' gibi şeyler söylediklerinde nasıl karşılık vereceğimi kestirmem biraz zaman aldı," diyor. Ancak Matt, Pittsburgh'a taşındıktan sonra kendisine hizmeti için teşekkür edenlere nasıl karşılık vereceğini öğrendi: Kendilerini davet etmek
Kendisine teşekkür edenlere “bana katılın,” diyor. “Gelin ve benimle birlikte hizmet verin. Hizmetten bahsetmek veya bizi takdir etmek mi istiyorsunuz? O zaman gelip bizimle hizmet verin çünkü size çok ihtiyacımız var. İnsanların topluluğumuzda görmek istediğimiz değişiklikleri yaratmak ve bunun bir parçası olmak için gelip bizim yanımızda savaşmaya niyetli olmaları lazım," diyor.
“Ve tabii birçok kişi de bunu yapıyor.”
