Watervrouwen
Hoe zes vrouwen hun stem laten horen en technologie inzetten om voor schoon water te strijden
Leestijd: tien minuten
De overheid wilde niet naar de volwassenen luisteren en de volwassenen niet naar de overheid. Ik dacht dus dat ze dan wel naar kinderen zoals ik zouden luisteren.
Mari Copeny
We wisten dat het water op onze scholen niet goed was, omdat er elk jaar op lood werd getest. Dat was een probleem dat we wilden aanpakken.
India Skinner
Wat doe je als mensen niet weten dat er in de Verenigde Staten drieduizend plekken zijn waar meer lood in het water te vinden is dan in Flint (Michigan)?
Doll Avant
Ik zie wetenschappers als superhelden. Superhelden redden mensen en willen doen wat het beste is voor de samenleving. Wetenschappers doen precies hetzelfde.
Gitanjali Rao
Tijdens de uitbraak van het zikavirus bestudeerde de nu dertienjarige Gitanjali Rao nieuwe genbewerkingsmethoden waarmee de verspreiding van de ziekte kon worden tegengegaan.
Toen Malaysia Airlines-vlucht 370 boven de Indische Oceaan verdween, onderzocht ze manieren om een betere zwarte doos (vluchtrecorder) te ontwikkelen.
En toen ze hoorde dat leerlingen op haar school via social media werden gepest, maakte ze een app om berichten met betrekking tot cyberpesten te detecteren en te controleren.
Als een probleem de aandacht van Rao heeft getrokken, probeert ze dat probleem op te lossen.
De meeste mensen dachten dat ik een elfjarige was met een eenvoudig idee voor een presentatie, maar als me dit zou lukken, zou ik zo veel inwoners van Flint kunnen helpen.
Gitanjali Rao
Rao heeft een overvolle agenda: ze doet projecten met de STEM Scouts of America, is medepresentator van een wetenschappelijk radioprogramma voor kinderen en schrijft toneelstukken. Wat haar echter zo bijzonder maakt, is haar aangeboren behoefte om anderen te helpen. "Ik heb het altijd al leuk gevonden om anderen te helpen. Daarbij maakt het niet uit of het nu om de afwas gaat of om een pianoconcert in het ziekenhuis", legt ze uit. "Ik wil dat mijn impact op de wereld levens verandert."
Toen activisten in Flint (Michigan) de aandacht op de watercrisis vestigden, raakte Rao geïnspireerd om een tool met Android-technologie te ontwikkelen waarmee miljoenen mensen konden worden geholpen. Wat ze toen nog niet wist, is dat ze deel zou gaan uitmaken van een grotere beweging, een beweging die door een jong meisje in het leven is geroepen om mensen samen te brengen die het probleem kunnen aanpakken.
Maak kennis met het vonkje dat het vuur in een heel land aanwakkerde
Een jaar geleden trok een organisator van een bijeenkomst in Flint Amariyanna 'Mari' Copeny op het podium met Janelle Monáe en Stevie Wonder. Little Miss Flint kreeg een warm onthaal van lokale fans.
De elfjarige Copeny is gek op aandacht, maar wat haar echt speciaal maakt, is haar behoefte om iets te doen voor de samenleving. Nadat ze in 2015 tot Little Miss Flint werd gekroond, heeft ze haar titel ingezet om een dialoog tussen de kinderen uit Flint en de politie te starten.
En toen het water in de plaats in Michigan verslechterde (na lang douchen kreeg Copeny een zere huid, en andere kinderen uit het gezin kregen huiduitslag), wist ze dat ze iets moest doen. Het corrosieve water zorgde ervoor dat er erosie in de waterleidingen ontstond, waardoor lood van oude leidingen in huizen en gebouwen in het water terechtkwam en iedereen schade toebracht. De mensen waren hier echter nog niet van op de hoogte. Er deden allerlei verhalen de ronde en er heerste grote verwarring, totdat Little Miss Flint haar stem liet horen.
Het gebruik van de rivier de Flint als waterbron was slechts een tijdelijke maatregel, omdat de stad wachtte op toelating tot een nieuw regionaal watersysteem. Rivierwater is echter erg moeilijk te verwerken. De rivier bevat een hoog gehalte corrosieve chloride, wat voor veel problemen zorgt als het om waterbeheer gaat. Hoewel de hoge zuurtegraad zelf niet gevaarlijk was, was de chemische reactie van het nieuwe water op de oude waterleiding dat wel.
De vorige bron, Lake Huron, heeft een evenwichtigere pH-waarde waardoor mineralen in de waterleidingen zijn achtergebleven. Maar door het zure water van de rivier de Flint werd die beschermlaag snel afgebroken en kwam er lood in het drinkwater terecht. En het kan nog erger: Flint is slechts één van de duizenden plekken in de Verenigde Staten die te maken hebben met door lood vervuild water.
In het begin van 2016 kreeg Little Miss Flint bezoek van de president van de Verenigde Staten. Ze had een brief naar president Obama geschreven waarin ze vroeg of ze tijdens haar bezoek aan een congreshoorzitting in Washington D.C. over de crisis in Flint even langs kon komen. De president kwam echter zelf naar Flint, ging bij het meisje op bezoek en zorgde dat de stad landelijk nieuws werd.
Ik ben een van de kinderen die met dit water te maken heeft en ik doe mijn best om te protesteren en een stem te zijn voor alle kinderen die hier in Flint wonen.
Mari Copeny
In het daaropvolgende jaar verscheen Little Miss Flint in Teen Vogue en Time for Kids, en was ze aanwezig tijdens de bijeenkomst. Deze winnares zet zich altijd in voor de kinderen van Flint: of ze nu geld inzamelt voor kaartjes voor Black Panther of een inzamelingsactie voor schoolbenodigdheden organiseert zodat mensen filters voor hun kranen in huis kunnen kopen.
"Ik doe geen wedstrijden meer", zegt Copeny. "Ik ben nu een voorvechter voor anderen geworden."
De boodschap van Little Miss Flint klinkt het hele land door en spoorde mensen aan op zoek te gaan naar oplossingen voor de lange termijn. Onder die mensen bevonden zich drie jonge technici die hun inspiratie uit NASA-technologie halen om een waterfilter te maken waarvan je de werking kunt zien.
Het S3 Trio uit Washington D.C. werkt samen met NASA om lood te filteren
Voor de goede vriendinnen Mikayla Sharrieff, India Skinner en Bria Snell was het duidelijk waaraan ze hun 270 uur vrijwilligerswerk voor hun diploma zouden besteden: de Inclusive Innovation Incubator (In3). In3 was een ideale match, omdat dit was opgezet als plek waar ondernemers in spe konden leren coderen, vaardigheden konden ontwikkelen en konden netwerken.
Toen Marissa Jennings, de In3-mentor van de meisjes, voorstelde om mee te doen aan de aan de NASA-wedstrijd Optimus Prime Spinoff Promotion and Research Challenge (OPSPARC), wilde het trio maar al te graag een spin-off van een bestaande NASA-technologie ontwikkelen.
Ze kwamen steeds weer terecht bij water. De schoolfonteintjes op school waren onlangs bedekt met plastic zakken nadat de watertoevoer van de school door bouwwerkzaamheden was vervuild. In Flint en nabijgelegen scholen in Baltimore werden flesjes water uitgedeeld, en de afgesloten schoolfonteintjes leken onderdeel te zijn van een groter probleem.
De waterfiltertechnologie van het Apollo-programma van NASA werd als inspiratiebron gebruikt. De meisjes vroegen zich af hoe het kan dat astronauten gehydrateerd kunnen blijven door gerecyclede urine te drinken, terwijl eenvoudige schoolfonteintjes niet vrij van gifstoffen zijn.
"We weten dat er waterfilters beschikbaar zijn. Waarom hebben we dan nog steeds vervuild water?"
India Skinner
De meisjes stelden zich een transparant ontwerp voor waarin de filtering duidelijk te zien is. Er bestaat veel twijfel over de waterkwaliteit: drieduizend locaties in de Verenigde Staten hebben te maken met een hoger loodgehalte in het drinkwater dan in Flint, maar er wordt niet breed getest. Het was daarom van belang om het filter in werking te zien. "Mensen hebben recht op schoon water", zegt Skinner. "Wat wij hebben gedaan, is een filter maken waarmee je echt kunt zien hoe het water wordt gefilterd."
In het prototype worden gifstoffen met behulp van een kleine ventilator door een filter gestuurd. Via pH-teststrips in een doorzichtige buis wordt het juiste pH-niveau aangegeven om zo te laten zien dat het water schoon is.
Het S3 Trio, zoals de meisjes zichzelf noemen, is tweede geworden. Ze namen hun prijs in ontvangst in het Goddard Space Flight Center van NASA, waar de meisjes leden van de National Society of Black Engineers spraken om het project verder te ontwikkelen. Maar voor het trio is het beste resultaat waarschijnlijk dat ze anderen hebben geïnspireerd.
Mensen in onze gemeenschap met een interesse in bètawetenschappen komen bij ons. We zien er alleen uit als gewone middelbareschoolleerlingen.
Mikayla Sharrieff
Little Miss Flint was de spreekbuis voor anderen. S3 Trio wilde ook een voorbeeld stellen door een duit in het zakje te doen. En voor een jong meisje in Colorado betekende dat het gebruik van een 3D-printer, Android-software en 'buckypaper' om mensen mogelijkheden te bieden om erachter te komen wat er in hun water zit.
Hoe één meisje laat zien dat geen enkel probleem te moeilijk is
Toen Gitanjali Rao begon na te denken over hoe ze Flint kon helpen, dacht ze dat ze een manier moest vinden om het water loodvrij te maken. "Dit was alsof je het broeikaseffect met één oplossing zou kunnen verhelpen", zegt ze, "en het leek vrijwel onmogelijk."
Na de gebeurtenissen in Flint testte de familie Rao, net als vele anderen in het land, de kwaliteit van hun water. Rao verbaasde zich over het omslachtige proces. De test was niet alleen duur, maar nam ook twee weken in beslag. Voor Rao was een van de meest beangstigende aspecten van de watercrisis in Flint het niet weten of het water veilig was. Rao realiseerde zich dat het al heel wat zou schelen als je je eigen water zou kunnen testen.
Rao is frequent bezoeker van de Material Science-pagina van het Massachusetts Institute of Technology en dacht aan Flint toen ze een idee kreeg.
Ik las iets over een nieuwe technologie met koolstofnanobuissensoren die gevaarlijke gassen in de lucht kunnen detecteren. De link naar de detectie van lood in drinkwater had ik meteen gelegd.
Gitanjali Rao
Rao dacht dat ze met een versie van koolstofnanobuizen ('buckypaper') het perfecte materiaal had voor een waterteststrip. Het was fantastisch dat ze iets had ontdekt wat niemand ooit had geprobeerd. Ze moest echter wel het apparaat bouwen om deze strip te testen en daarvoor was nog veel werk aan de winkel.
Via een rondleiding in de gemeentelijke waterfaciliteit van Denver kwam Rao terecht bij labmanager Selene Hernandez Ruiz, die meteen onder de indruk was van dit meisje met haar begrip van hydrologie op Ph.D.-niveau. Hoe meer ze luisterde, hoe meer Ruiz erachter kwam dat ze niet alleen een briljant idee te horen kreeg, maar ook nog eens te maken had met een heel speciaal iemand. "Gitanjali gedraagt zich zowel in haar vriendschap als op wetenschappelijk niveau eigenlijk als een volwassene", aldus Ruiz. Na hun ontmoeting werkte ze al snel samen met Rao om haar apparaat, dat ze Tethys noemt, te testen.
Toen ze me het lab aanboden, deed ik alsof ik heel kalm was, maar toen ik eenmaal thuis was, heb ik wel even geschreeuwd. Het was echt een van de beste dagen van mijn leven.
Gitanjali Rao
Tijdens hun samenwerking ontwikkelden Rao en Ruiz een band, waardoor Tethys alleen maar veelbelovender wordt. Er is onlangs een test uitgevoerd waarbij ook andere metalen werden geregistreerd. Het apparaat kan dus mogelijk ook worden ingezet om drinkwater te controleren op kwik, arsenicum en cadmium. Misschien vindt Rao wel een tool uit waarmee op een goedkope, nauwkeurige manier een hele reeks tests kan worden uitgevoerd.
Ruiz is van mening dat Rao's gebruik van moderne technologie en haar onverschrokken nieuwsgierigheid ons inspireert om te zien wat er mogelijk is.
Voor Rao is meer bekendheid slechts de eerste stap in reactie op de gebeurtenissen in Flint. "Ik hoop dat de productie van dit detectieapparaat voor lood ons helpt om echt iets aan dit probleem te doen", zegt ze. En voor haar is de volgende stap duidelijk: de gegevens van Tethys en andere bronnen verzamelen in één transparante database.
En één vrouw is bezig met de ontwikkeling van een dergelijke database.
Hoe big data ons kan redden van een crisis zoals in Flint
Tijdens haar onderzoek naar zakelijke mogelijkheden op het gebied van waterkwaliteit kwam Doll Avant erachter dat haar vader diabetes had. Dit kwam als een totale verrassing, aangezien hij gezond leefde en nog maar net met pensioen was gegaan. Door haar wateronderzoek, onder andere via een fellowship bij NASA Research Park, vroeg de succesvolle consultant zich af of er misschien iets in het drinkwater van haar vader zat.
Terwijl zijn gezondheid verslechterde, ontdekte ze een onbekend onderzoek waarin een link tussen arsenicum en diabetes werd gelegd. Water kon dus een rol hebben gespeeld. "Ik hoefde niet veel te doen om kopieën van rapporten over de lokale waterkwaliteit op te vragen en verbanden te leggen", legt ze uit. "Maar mijn vader was op dat punt al ernstig ziek en het was te laat om nog iets voor hem te kunnen betekenen."
Haar onderzoek begon als een manier om een crisis zoals in Flint in de toekomst te voorkomen. Maar nu werd het ook nog eens persoonlijk.
De dood van haar vader spoorde Avant aan om alles te bestuderen wat ze kon vinden, van EPA-rapporten tot nieuwsartikelen en wetenschappelijke onderzoeken. Wat ze ontdekte, zorgde voor een grote schok: er zijn duizenden Amerikaanse gemeenschappen die te maken hebben met een hoger loodgehalte dan in Flint. Er zijn talloze niet-gepubliceerde EPA-schendingen en duizenden bekende carcinogenen die niet door de EPA worden gereguleerd.
Avant realiseerde zich dat miljoenen mensen gewoon niet weten dat ze gevaar lopen door langdurige blootstelling aan gifstoffen in het water. "Ze nemen geen maatregelen", zegt ze, "omdat ze gewoon niet over de gegevens beschikken." Ze startte daarom haar bedrijf Aquagenuity om 's werelds grootste waterdatabase aan te leggen.
We moeten ermee omgaan zoals we met geld omgaan. Geld is een beperkt en waardevol middel, dus er zijn allerlei geavanceerde tools om dit te beheren. We hebben een vergelijkbare geavanceerde tool nodig om water te beheren.
Doll Avant
Aquagenuity gaat verder dan het openbaar maken van gegevens die anders alleen in obscure rapporten te vinden zijn en wil consumenten helpen wanneer ze vervuild water ontdekken.
"Je voert al je eerdere adressen in op basis van waar je hebt gewoond en hoelang je daar hebt gewoond", legt Avant uit. Het systeem laat je dan weten wat je kunt doen om je lichaam te ontgiften. Denk bijvoorbeeld aan bepaalde metalen en andere dingen die in je systeem zijn terechtgekomen."
Google Cloud is hierbij een belangrijke tool om de informatie te beveiligen. Er wordt ook machine learning toegepast om op maat gemaakte informatie over gezondheid en welzijn te leveren.
"Je voert al je eerdere adressen in op basis van waar je hebt gewoond en hoelang je daar hebt gewoond. Het systeem laat je dan weten wat je kunt doen om je lichaam te ontgiften. Denk bijvoorbeeld aan bepaalde metalen en andere dingen die in je systeem zijn terechtgekomen."
Doll Avant
Aquagenuity is ook van plan stappenplannen voor bedrijven en overheden te ontwikkelen. Een nieuwe bottelfaciliteit kan dan snel uitzoeken welke typen filters nodig zijn en de lokale overheid kan zien welke filtering op de backend het effectiefst is voor bepaalde productieprocessen. "We leren de machine doorlopend dergelijke aanbevelingen te doen", zegt Avant. "Het machine learning-framework dat in Google Cloud is ingebouwd, helpt ons dat proces aanzienlijk te versnellen."
De planeet heeft het in de twintigste eeuw flink te verduren gehad. Laten we daarom opnieuw bekijken hoe we water als natuurlijke hulpbron gebruiken en het in de eenentwintigste eeuw wat beter aanpakken.
Doll Avant
-
Inleiding
-
Hoofdstuk 1: De activist
-
Hoofdstuk 2: De technici
-
Hoofdstuk 3: De uitvinder
-
Hoofdstuk 4: De ondernemer
